ophouden

Néerlandais

Étymologie

(Date à préciser) Par préfixation du verbe houden.

Verbe

Présent Prétérit
ik hou op hield op
jij houdt op
hij, zij, het houdt op
wij houden op hielden op
jullie houden op
zij houden op
u houdt op hield op
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben houden opd opgehouden

ophouden \ɔp.ɦʌu.dǝⁿ\ intransitif & transitif

  1. Cesser, arrêter.
    • het werk ophouden
      cesser le travail
    • laten we erover ophouden
      n’en parlons plus
    • ophouden met roken
      s’arrêter de fumer, cesser de fumer
    • zonder ophouden
      sans cesse
    • niet van ophouden weten
      ne pas savoir s’arrêter
    • hou op!
      arrête !

zich ophouden pronominal

  1. Séjourner, s’arrêter.
  2. S’Occuper de.
  3. Fréquenter quelqu’un.

Synonymes

cesser
zich ophouden

Antonymes

cesser

Notes

À l’écrit soutenu, la première personne du singulier prend un d : ik houd … op. Il n’est cependant jamais prononcé.

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « ophouden [ɔp.ɦʌu.dǝⁿ] »

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.