obba

Latin

Étymologie

Semble être le même mot, en latin tardif, que le phoba chez Pline.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif obbă obbae
Vocatif obbă obbae
Accusatif obbăm obbās
Génitif obbae obbārŭm
Datif obbae obbīs
Ablatif obbā obbīs

obba \Prononciation ?\ féminin

  1. Coupe ou pot pour le vin (on s’en servait pour les libations).
    • obba poculi genus vel ligneum vel ex sparto. Varro: idem Epistola ad Marullium: utrum meridie an vesperi libentius ad obbam accedas.  (Non. 545, 2 sq)

Dérivés

  • obilla

Références

  • « obba », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage

Same du Nord

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adverbe

obba /ˈobːɑ/

  1. Tout, en totalité.

Adjectif

obba /ˈobːɑ/ invariable

  1. (Épithète) Entier, complet, total.
    • Mánáide lei maiddái nu, sii gulle obba biirii ja ledje oahppásaččat ovddežis.  (Skuvla.info)
      Pour les enfants aussi, ils appartenaient à tout le district et étaient d’anciennes connaissances.

Variantes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.