märka

Voir aussi : märkä, marka, Marka

Suédois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

Conjugaison de märka Actif Passif
Infinitif märka märkas
Présent märker märkes, märks
Prétérit märkte märktes
Supin märkt märkts
Participe présent märkande
Participe passé märkt
Impératif märk

märka

  1. Marquer, mettre une marque à.
    • Märka ett djur.
      Marquer un animal.
  2. Estampiller, signer.
  3. Apercevoir, remarquer.
    • Jag märkte inte att någon annan gömde sig i rummet.
      Je n'ai pas rémarqué que quelqu'un d'autre se cachait dans la chambre.

Dérivés

  • märkbar
  • märkbart
  • märkbläck
  • märkduk

Vocabulaire apparenté par le sens

  • anmärka
  • bemärka
  • brännmärka
  • datummärka
  • dödskallemärka
  • frimärka
  • förmärka
  • kronmärka
  • kulturminnesmärka
  • ommärka
  • prismärka
  • ringmärka
  • runmärka
  • uppmärka
  • utmärka
  • öronmärka

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.