mulco

Latin

Étymologie

Avec pour forme archaïque *mulcto (Inscr. Grut. 155, 1), un ancien itératif à valeur intensive de mulceo (« toucher, palper, caresser ») de l’indo-européen commun *melk- [1] (« frotter »), à rapprocher du radical qui donne mulgeo, mulctum (« traire »). Comparez, en français, traire, traite et traiter.

Verbe

mulcō, infinitif : mulcāre, parfait : mulcāvī, supin : mulcātum \Prononciation ?\ transitif (conjugaison)

  1. Traiter durement maltraiter, battre, frapper.
    • male mulcati clavis ac fustibus repelluntur, Cicéron. Verr. 2, 4, 43, § 94
    • ipsum dominum atque omnem famibam Mulcavit usque ad mortem, Ter. Ad 1, 2, 9

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Dérivés

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.