mestre

Voir aussi : Mestre, mèstre

Français

Étymologie

De l’ancien français mestre devenu maître.

Nom commun

SingulierPluriel
mestre mestres
\mɛstʁ\

mestre \mɛstʁ\ masculin

  1. (Marine) Grand mât des bâtiments à voiles latines par opposition au mât de trinquet.
    • Arbre de mestre, mât de mestre ou mestre mât

Variantes orthographiques

Apparentés étymologiques

Traductions

Voir aussi

  • mestre sur l’encyclopédie Wikipédia

Références

Ancien français

Étymologie

Du latin magister.

Nom commun

mestre \mɛst.rə\ masculin

  1. Variante de maistre.
    • Par le commandement des Mestres, alerent les Jurés en la maison mestre Thomas de Paris et Jehan d'Arraz, pour departir le descort qui estoit entre eus par la raison d'unes estuves et d'une ruele.  (Recueil de chartes et documents de Saint-Martin-des-Champs, Bibliothèque de l'École nationale des chartes, le 7 avril 1278)

Dérivés dans d’autres langues

Références

Catalan

Étymologie

Du latin magister.

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Masculin mestre
\Prononciation ?\
mestres
\Prononciation ?\
Féminin mestra
\Prononciation ?\
mestres
\Prononciation ?\

mestre \Prononciation ?\ masculin

  1. Maestro, maître.
  2. Instituteur.

Dérivés

Prononciation

Portugais

Étymologie

Du latin magister.

Adjectif

Singulier Pluriel
Masculin [[{{{1}}}o]]
\Prononciation ?\
mestres
\Prononciation ?\
Féminin mestra
\Prononciation ?\
mestras
\Prononciation ?\

mestre \Prononciation ?\

  1. Maître.

Nom commun

Singulier Pluriel
Masculin [[{{{1}}}o]]
\Prononciation ?\
mestres
\Prononciation ?\
Féminin mestra
\Prononciation ?\
mestras
\Prononciation ?\

mestre \Prononciation ?\ masculin

  1. Maître.
  2. Maestro.
  3. Instituteur.

Synonymes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.