mandatus

Latin

Étymologie

De mando.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif mandatus mandatūs
Vocatif mandatus mandatūs
Accusatif mandatum mandatūs
Génitif mandatūs mandatuum
Datif mandatūi
ou mandatū
mandatibus
Ablatif mandatū mandatibus

mandatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Commission, recommandation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif mandatus mandată mandatum mandatī mandatae mandată
Vocatif mandate mandată mandatum mandatī mandatae mandată
Accusatif mandatum mandatăm mandatum mandatōs mandatās mandată
Génitif mandatī mandatae mandatī mandatōrŭm mandatārŭm mandatōrŭm
Datif mandatō mandatae mandatō mandatīs mandatīs mandatīs
Ablatif mandatō mandatā mandatō mandatīs mandatīs mandatīs

mandatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de mando.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.