mallaŭtiĝi

Voir aussi : mallaŭtigi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine laŭta (« fort (pour un son), sonore »), du préfixe mal- (« sens contraire »), du suffixe -iĝ- (« devenir, tendre vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	mallaŭtiĝis	mallaŭtiĝas	mallaŭtiĝos
Participe actif	mallaŭtiĝinta(j,n)	mallaŭtiĝanta(j,n)	mallaŭtiĝonta(j,n)
Adverbe	mallaŭtiĝinte	mallaŭtiĝante	mallaŭtiĝonte
Mode	Conditionnel	Subj. / Impératif	Infinitif
Présent	mallaŭtiĝus	mallaŭtiĝu	mallaŭtiĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

mallaŭtiĝi \mal.law.ˈti.dʒi\ intransitif mot-dérivé UV

Devenir moins sonore.

Variantes orthographiques

si pas de ŭ possible par le clavier : mallauxtigxi

Antonymes

laŭtiĝi ^{PIVE, RV} : devenir sonore
plilaŭtiĝi ^dUV ^{PIVE, RV} : devenir plus sonore

Paronymes

mallaŭtigi ^dUV ^{PIVE, RV} : rendre moins sonore

Apparentés étymologiques

laŭta (mot-racine UV ) ^{PIVE, RV} : fort (pour un son), sonore
pour les autres apparentés, voir la fiche de laŭta

Références

Vocabulaire:

mallaŭtiĝi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
mallaŭtigi sur le site Reta-vortaro.de (RV)
Racine(s) ou affixe(s) "mal-", "laŭt-", "-iĝ-", "-i" présentes dans le dictionnaire des racines "Universala Vortaro" (R1 de l’Akademio de Esperanto).

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.