legitimus

Latin

Étymologie

De lex, legis (« loi ») avec un suffixe apparenté à aes-timo : « estimé être selon la loi ».

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif legitimus legitimă legitimum legitimī legitimae legitimă
Vocatif legitime legitimă legitimum legitimī legitimae legitimă
Accusatif legitimum legitimăm legitimum legitimōs legitimās legitimă
Génitif legitimī legitimae legitimī legitimōrŭm legitimārŭm legitimōrŭm
Datif legitimō legitimae legitimō legitimīs legitimīs legitimīs
Ablatif legitimō legitimā legitimō legitimīs legitimīs legitimīs

lēgitimus \Prononciation ?\

  1. Légitime.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.