kruipen

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

Présent Prétérit
ik kruip kroop
jij kruipt
hij, zij, het kruipt
wij kruipen kropen
jullie kruipen
zij kruipen
u kruipt kroop
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben kruipend gekropen

kruipen \kɾʌj.pə:\ intransitif

  1. Ramper.
    • de rupsen kruipen over de takken
      les chenilles rampent sur les branches
    • het kruipen
      la reptation
    • met een kruipende blik
      avec une reptation du regard

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « kruipen [kɾʌj.pə:] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.