knuta

Tchèque

Étymologie

Du russe кнут, knout  fouet »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif knuta knuty
Vocatif knuto knuty
Accusatif knutu knuty
Génitif knuty knut
Locatif knutě knutách
Datif knutě knutám
Instrumental knutou knutami

knuta \knʊta\ féminin

  1. Knout.
    • Bití knutou sloužilo k vynucení přiznání při výslechu nebo jako těžší trest.
  2. (Figuré) Oppression, tyrannie, traitement cruel.
    • Uprchlíci podávali svědectví o utrpení pod knutou diktátora.

Vocabulaire apparenté par le sens

Dérivés

  • knutový

Apparentés étymologiques

Voir aussi

  • knuta sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.