indicticius

Latin

Étymologie

De indico, indictus et -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indicticius indicticiă indicticium indicticiī indicticiae indicticiă
Vocatif indicticie indicticiă indicticium indicticiī indicticiae indicticiă
Accusatif indicticium indicticiăm indicticium indicticiōs indicticiās indicticiă
Génitif indicticiī indicticiae indicticiī indicticiōrŭm indicticiārŭm indicticiōrŭm
Datif indicticiō indicticiae indicticiō indicticiīs indicticiīs indicticiīs
Ablatif indicticiō indicticiā indicticiō indicticiīs indicticiīs indicticiīs

indicticius \Prononciation ?\

  1. Imposé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.