incensum

Latin

Étymologie

De incendo (« allumer, faire bruler, faire briller »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif incensum incensa
Vocatif incensum incensa
Accusatif incensum incensa
Génitif incensī incensōrum
Datif incensō incensīs
Ablatif incensō incensīs

incensum \Prononciation ?\ neutre

  1. Action d'allumer, résultat de cette action : feu, lumière.
    • hora incensi, Ambros.
      aube
  2. (Religion) Holocauste, bucher.
    • incensum abominatio est mihi, Tert. adv. Jud. 5
    • omnem quoque auferens adipem sicut auferri solet adeps arietis qui immolatur pro pacificis et cremabit super altare in incensum Domini rogabitque pro eo et pro peccato eius et dimittetur illi. Vulgata, Leviticus, IV, 35
      Le sacrificateur ôtera toute la graisse, comme on ôte la graisse de l’agneau dans le sacrifice d’actions de grâces, et il la brûlera sur l’autel, comme un sacrifice consumé par le feu devant l’Éternel. C’est ainsi que le sacrificateur fera pour cet homme l’expiation du péché qu’il a commis, et il lui sera pardonné.

Dérivés dans d’autres langues

Forme d’adjectif

incensum \Prononciation ?\

  1. Nominatif neutre singulier de incensus.
  2. Vocatif neutre singulier de incensus.
  3. Accusatif neutre singulier de incensus.

Forme de verbe

incensum \Prononciation ?\

  1. Supin de incendo.

Voir aussi

  • incensum sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.