gweuz
Breton
Étymologie
- Mentionné dans le Catholicon (gueus).
- À comparer avec les mots gweus, gwefus en gallois, gweus en cornique, tous deux au sens de « lèvre humaine ».
- Issu du brittonique *wo-bussu, dérivé du celtique *bussu « lèvre », duquel procèdent le gaélique écossais bus « lèvre » et l’irlandais busóc « bise ».
Nom commun
Mutation | Singulier | Duel | Pluriel |
---|---|---|---|
Non muté | gweuz | diweuz | — |
Adoucissante | weuz | ziweuz | — |
Spirante | inchangé | inchangé | — |
Durcissante | kweuz | tiweuz | — |
gweuz \ˈɡwøːs\ ou \ˈɡɥøːs\ féminin (duel : diweuz)
- Lèvre.
- E gwirionez ez eus kemm etre an F blot, a zo anezhañ ul lizherenn ziweuz rik, hag ar V, a vez distaget etre ar weuz izelañ hag an dent uhelañ. — (Frañsez Kervella, Reizhadennou da yezhadur bras ar brezhoneg, in Al Liamm, niv. 6, Genver-Cʼhwevrer 1948, p. 59)
- En fait il y a un différence entre le F doux, qui est une lettre bilabiale stricte, et le V, qui est prononcé entre la lèvre inférieure et les dents supérieures.
- Distreiñ a reas Mari Kergroaz he fenn diwar o zu, taeret, he dent-krecʼh krog en he gweuz-traoñ. — (Youenn Olier, Arnev, in Al Liamm, niv. 70, Gwengolo-Here 1958, p. 49)
- Mari Kergroaz détourna la tête, irritée, ses dents supérieures mordant sa lèvre inférieure.
- E gwirionez ez eus kemm etre an F blot, a zo anezhañ ul lizherenn ziweuz rik, hag ar V, a vez distaget etre ar weuz izelañ hag an dent uhelañ. — (Frañsez Kervella, Reizhadennou da yezhadur bras ar brezhoneg, in Al Liamm, niv. 6, Genver-Cʼhwevrer 1948, p. 59)
- (Par analogie) Repli cutané de la vulve.
Variantes orthographiques
- En graphie interdialectale, ce mot s’écrit gweus.
Synonymes
Dérivés
- divweuzenn
- gweuzek
- gweusken
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.