grafa

Voir aussi : -grafa, gráfa

Espéranto

Étymologie

Adjectif composé de la racine grafo (« comte ») et de la terminaison -a (« adjectif ») .

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif grafa
\ˈɡɾa.fa\
grafaj
\ˈɡɾa.faj\
Accusatif grafan
\ˈɡɾa.fan\
grafajn
\ˈɡɾa.fajn\
voir le modèle

grafa \ˈɡɾa.fa\     composition de racines de l’ekzercaro §42

  1. Comtal.
    • (Ekzercaro §42) El la tri leteroj unu estis adresita: al Lia Episkopa Moŝto, Sinjoro N.; la dua: al Lia Grafa' Moŝto, Sinjoro P.; …
      Des trois lettres, une était adressée : à Son Éminence ("Sa Grâce Épiscopale"), Monsieur N., la seconde : à Monsieur le Comte ("Sa Grâce Comtale"), Monsieur P.; …

Apparentés étymologiques

Voir aussi

  • Grafo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Slovène

Forme de nom commun

grafa \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Génitif singulier de graf.
  2. Nominatif duel de graf.
  3. Accusatif duel de graf.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.