finmanĝus
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | finmanĝis | finmanĝas | finmanĝos |
| Participe actif | finmanĝinta(j,n) | finmanĝanta(j,n) | finmanĝonta(j,n) |
| Participe passif | finmanĝita(j,n) | finmanĝata(j,n) | finmanĝota(j,n) |
| Adverbe actif | finmanĝinte | finmanĝante | finmanĝonte |
| Adverbe passif | finmanĝite | finmanĝate | finmanĝote |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impér. | Infinitif |
| Présent | finmanĝus | finmanĝu | finmanĝi |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
finmanĝus \fin.ˈman.dʒus\
- Conditionnel du verbe finmanĝi (transitif).
Variantes orthographiques
- si pas de lettre accentuée possible par le clavier : finmangxus
- nouvelle forme = finedun \fi.ˈne.dun\ (explication: voir l’infinitif)
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.