fianĉiniĝus

Espéranto

Forme de verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif fianĉiniĝisfianĉiniĝasfianĉiniĝos
Participe actif fianĉiniĝinta(j,n) fianĉiniĝanta(j,n) fianĉiniĝonta(j,n)
Adverbe fianĉiniĝinte fianĉiniĝante fianĉiniĝonte
Mode Conditionnel Subj. / Impératif Infinitif
Présent fianĉiniĝusfianĉiniĝu fianĉiniĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

fianĉiniĝus \fi.an.t͡ʃi.ˈni.d͡ʒus\

  1. Conditionnel du verbe fianĉiniĝi (intransitif).

Variantes orthographiques
  • si pas de lettre accentuée possible par le clavier : fiancxinigxus

Antonymes

Proposition de réforme rejetée de 1895 (une des sources de l’Ido)
  • nouvelle forme = fianziniskun \fi.an.ʃi.ˈni.skun\ (explication: voir l’infinitif)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.