fianĉiniĝante
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | fianĉiniĝis | fianĉiniĝas | fianĉiniĝos |
| Participe actif | fianĉiniĝinta(j,n) | fianĉiniĝanta(j,n) | fianĉiniĝonta(j,n) |
| Adverbe | fianĉiniĝinte | fianĉiniĝante | fianĉiniĝonte |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impératif | Infinitif |
| Présent | fianĉiniĝus | fianĉiniĝu | fianĉiniĝi |
| voir le modèle “eo-conj-intrans” | |||
fianĉiniĝante \fi.an.t͡ʃi.ni.ˈd͡ʒan.te\
- Adverbe du participe actif présent du verbe fianĉiniĝi (intransitif).
= « (en) se fiançant (pour une femme) »
Variantes orthographiques
- si pas de lettre accentuée possible par le clavier : fiancxinigxante
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.