fallacia

Ancien occitan

Étymologie

Du latin fallacia.

Nom commun

fallacia féminin

  1. Tromperie, fourberie.

Références

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844

Italien

Étymologie

Du latin fallacia.

Nom commun

SingulierPluriel
fallacia
[fal.ˈla.t͡ʃa]
fallacie
[fal.ˈla.t͡ʃe]

fallacia [fal.ˈla.t͡ʃa] féminin

  1. Fallace, tromperie, fourberie.

Latin

Étymologie

De fallax (« faux, trompeur »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fallāciă fallāciae
Vocatif fallāciă fallāciae
Accusatif fallāciăm fallāciās
Génitif fallāciae fallāciārŭm
Datif fallāciae fallāciīs
Ablatif fallāciā fallāciīs

fallacia \falˈlaː.ki.a\ féminin

  1. Tromperie, fourberie, supercherie, ruse.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Forme d’adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif fallax fallax fallax fallacēs fallacēs fallacia
Vocatif fallax fallax fallax fallacēs fallacēs fallacia
Accusatif fallacem fallacem fallax fallacēs fallacēs fallacia
Génitif fallacis fallacis fallacis fallacium fallacium fallacium
Datif fallacī fallacī fallacī fallacibus fallacibus fallacibus
Ablatif fallacī fallacī fallacī fallacibus fallacibus fallacibus

fallacia \Prononciation ?\

  1. Accusatif neutre pluriel de fallax.
  2. Nominatif neutre pluriel de fallax.
  3. Vocatif neutre pluriel de fallax.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.