facultativo

Espagnol

Étymologie

Du français facultatif.

Adjectif

Genre Singulier Pluriel
Masculin facultativo
\Prononciation ?\
facultativos
\Prononciation ?\
Féminin facultativa
\Prononciation ?\
facultativas
\Prononciation ?\

facultativo \Prononciation ?\

  1. Facultatif.
    • La asistencia a clase es facultativa.
  2. Relatif à la faculté, au pouvoir de faire.
    • Designación facultativa del Gobierno.
  3. Relatif à la faculté universitaire.

Synonymes

  • opcional

Apparentés étymologiques

Références

  • « facultativo », dans Diccionario de la Real Academia Española, 23e édition

Portugais

Étymologie

Du français facultatif.

Adjectif

Singulier Pluriel
Masculin facultativo
\Prononciation ?\
facultativos
\Prononciation ?\
Féminin facultativa
\Prononciation ?\
facultativas
\Prononciation ?\

facultativo \Prononciation ?\ masculin

  1. Facultatif.
    • voto facultativo.
      vote facultatif.
    • matéria facultativa.
      matière facultative.

Dérivés

Nom commun

Singulier Pluriel
facultativo
\Prononciation ?\
facultativos
\Prononciation ?\

facultativo \Prononciation ?\ masculin

  1. Médecin.
    Os facultativos do ultramar que tiverem pertencido á classe de aspirantes serão obrigados a servir por seis annos nos quadros em que estiverem inscriptos…  (Arquivos de Angola, 1952)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.