exortus

Latin

Étymologie

De exorior (« monter hors de »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif exortus exortūs
Vocatif exortus exortūs
Accusatif exortum exortūs
Génitif exortūs exortuum
Datif exortūi
ou exortū
exortibus
Ablatif exortū exortibus

exortus \Prononciation ?\ masculin

  1. Lever (des astres), élévation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif exortus exortă exortum exortī exortae exortă
Vocatif exorte exortă exortum exortī exortae exortă
Accusatif exortum exortăm exortum exortōs exortās exortă
Génitif exortī exortae exortī exortōrŭm exortārŭm exortōrŭm
Datif exortō exortae exortō exortīs exortīs exortīs
Ablatif exortō exortā exortō exortīs exortīs exortīs

exortus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de exorior.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.