ermetico

Italien

Étymologie

Du latin médiéval hermeticus, tiré de Hermes, nom latin du dieu Hermès. Composé de Ermete [1] (« Hermès ») avec le suffixe -ico.

Adjectif

Singulier Pluriel
Masculin ermetico
\er.'mɛ.ti.ko\
ermetici
\er.'mɛ.ti.tʃi\
Féminin ermetica
\er.'mɛ.ti.ka\
ermetiche
\er.'mɛ.ti.ke\

ermetico \er.ˈmɛ.ti.ko\ masculin

  1. Hermétique.
    • barattolo vetre ermetico.
      pot en verre hermétique.
  2. Hermétiste.
    • la tradizione ermetica.
      la tradition hermétiste.

Dérivés

Nom commun

Singulier Pluriel
Masculin ermetico
\er.'mɛ.ti.ko\
ermetici
\er.'mɛ.ti.tʃi\
Féminin ermetica
\er.'mɛ.ti.ka\
ermetiche
\er.'mɛ.ti.ke\

ermetico \er.ˈmɛ.ti.ko\ masculin

  1. Hermétiste.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

  • [1] : Ottorino Pianigiani, Vocabolario Etimologico della Lingua Italiana, Società editrice Dante Alighieri di Albrighi / Segati, Rome / Milan, 1907 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.