eren

Voir aussi : èren
Cette page a été créée automatiquement et nécessite une vérification.
Merci d’enlever ce bandeau une fois la page vérifiée.
Langue concernée : sranan.

Breton

Étymologie

Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, page 426a) : eren part. ereet.

Verbe

eren \ˈeːrɛn\ transitif (conjugaison), base verbale ere- (pronominal : en em eren)

  1. Lier.

Variantes

Dérivés

  • ereadur
  • ereadurel
  • ereadurezh
  • ereenn
  • ereer
  • ereerezh
  • ereidigezh

Anagrammes

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

eren transitif

Présent Prétérit
ik eer eerde
jij eert
hij, zij, het eert
wij eren eerden
jullie eren
zij eren
u eert eerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben erend geëerd
  1. Honorer.

Anciennes orthographes

  • (avant 1947) eeren

Synonymes

Apparentés étymologiques

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,2 % des Flamands,
  • 98,3 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Sranan

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

eren

  1. Hareng.

Synonymes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.