electricus

Latin

Étymologie

(1600) Dérivé de electrum (« ambre », résine qui, frotté, est électriquement chargé) avec le suffixe -icus, créé par William Gilbert.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif electricus electrică electricum electricī electricae electrică
Vocatif electrice electrică electricum electricī electricae electrică
Accusatif electricum electricăm electricum electricōs electricās electrică
Génitif electricī electricae electricī electricōrŭm electricārŭm electricōrŭm
Datif electricō electricae electricō electricīs electricīs electricīs
Ablatif electricō electricā electricō electricīs electricīs electricīs

electricus \Prononciation ?\

  1. Électrique.

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.