effect

Anglais

Étymologie

(Nom commun) (Date à préciser) De l’ancien français effect.
(Verbe) (Date à préciser) Du latin effectus.

Nom commun

SingulierPluriel
effect
\ɪ.ˈfɛkt\
effects
\ɪ.ˈfɛkts\

effect \ɪ.ˈfɛkt\

  1. Résultat, suite, aboutissement.
  2. Effet, impression.

Dérivés

Verbe

Temps Forme
Infinitif to effect
\ɪ.ˈfɛkt\
Présent simple,
3e pers. sing.
effects
\ɪ.ˈfɛkts\
Prétérit effected
\ɪ.ˈfɛk.tɪd\
Participe passé effected
\ɪ.ˈfɛk.tɪd\
Participe présent effecting
\ɪ.ˈfɛk.tɪŋ\
voir conjugaison anglaise

effect \ɪ.ˈfɛkt\

  1. Réaliser.

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

  • États-Unis (Californie) : écouter « effect [ə.ˈfɛkt] »
  • Suisse (Genève) : écouter « effect [Prononciation ?] »
  • Royaume-Uni (Londres) : écouter « effect [Prononciation ?] »


Paronymes

Néerlandais

Étymologie

(Date à préciser) Du latin effectus.

Nom commun

Pluriel
effecten

effect \e.fɛkt\ masculin

  1. Effet.
    • Effect hebben : avoir de l’effet.
  2. (Commerce) Valeur mobilière.

Synonymes

Dérivés

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,4 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.