doorklieven

Néerlandais

Étymologie
Composé de door et klieven.

Verbe

Présent Prétérit
ik klief door kliefde door
jij klieft door
hij, zij, het klieft door
wij klieven door kliefden door
jullie klieven door
zij klieven door
u klieft door kliefde door
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben klieven doord doorgekliefd
Présent Prétérit
ik doorklief doorkliefde
jij doorklieft
hij, zij, het doorklieft
wij doorklieven doorkliefden
jullie doorklieven
zij doorklieven
u doorklieft doorkliefde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben doorklievend doorkliefd

doorklieven transitif

  1. Fendre, cliver, diviser (un diamant etc.).
  2. (Peu usité) Traverser, fendre (l’atmosphère, la mer etc.).
    • een meteoriet doorklieft de dampkring
      une météorite traverse l'atmosphère.

Synonymes

fendre

Prononciation

→ Prononciation manquante. (Ajouter)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.