difficilis

Latin

Étymologie

De facilis (« facile ») avec le préfixe dis-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif difficilis difficilis difficile difficiles difficiles difficilia
Vocatif difficilis difficilis difficile difficiles difficiles difficilia
Accusatif difficilem difficilem difficile difficiles difficiles difficilia
Génitif difficilis difficilis difficilis difficilium difficilium difficilium
Datif difficili difficili difficili difficilibus difficilibus difficilibus
Ablatif difficili difficili difficili difficilibus difficilibus difficilibus

difficilis \dif.ˈfi.ki.lis\ (comparatif : difficilior, superlatif : difficillimus)

  1. Difficile, malaisé, pénible.
    • Non quia difficilia sunt non audemus, sed quia non audemus difficilia sunt.  (Sénèque)
      Ce ne sont pas les difficultés qui nous retiennent d’oser, mais les difficultés existent parce que nous n’osons pas.  (Georges Kersaudy, Langues sans frontières. À la découverte des langues de l'Europe, 2001 (p. 232))
  2. Difficile, chagrin, morose, peu traitable.
    1. (Spécialement) Inflexible ; inaccessible aux prières.

Dérivés

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.