criature

Français

Étymologie

Déformation populaire de créature.

Nom commun

SingulierPluriel
criature criatures
\Prononciation ?\

criature \kʁja.t͡sʏʁ\ féminin

  1. (Québec) (Désuet) Femme.
    • — Mamzelle Marie, hum... Mamzelle Marie, hum... Mamz',... savez-vous ben que vous êtes une sacrée belle criature.  (Rodolphe Girard, Marie Calumet, Montréal, 1904, ch. XII)

Traductions

Ancien français

Étymologie

Du latin creatura (chose créée).

Nom commun

criature \Prononciation ?\ féminin

  1. Créature.
    • Et si es male criature,
      Certes en toi peche nature
       (Wace, Le Roman de Rou, vers 11111-2. Circa 1170)
    • Tres douce creature
      O tres saintisme dame
       (Li ABC Nostre Dame ms. 837 de la BnF, f. 171r. a. Ici, ça parle de la Vierge Marie, et n’a pas un sens péjoratif.)

Variantes

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.