copuleren

Néerlandais

Étymologie

Du français copuler.

Verbe

copuleren \Prononciation ?\ intransitif

Présent Prétérit
ik copuleer copuleerde
jij copuleert
hij, zij, het copuleert
wij copuleren copuleerden
jullie copuleren
zij copuleren
u copuleert copuleerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben copulerend gecopuleerd
  1. Baiser, copuler.

Synonymes

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.