confidentiloquus

Latin

Étymologie

De confidens et loquor.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif confidentiloquus confidentiloquă confidentiloquum confidentiloquī confidentiloquae confidentiloquă
Vocatif confidentiloque confidentiloquă confidentiloquum confidentiloquī confidentiloquae confidentiloquă
Accusatif confidentiloquum confidentiloquăm confidentiloquum confidentiloquōs confidentiloquās confidentiloquă
Génitif confidentiloquī confidentiloquae confidentiloquī confidentiloquōrŭm confidentiloquārŭm confidentiloquōrŭm
Datif confidentiloquō confidentiloquae confidentiloquō confidentiloquīs confidentiloquīs confidentiloquīs
Ablatif confidentiloquō confidentiloquā confidentiloquō confidentiloquīs confidentiloquīs confidentiloquīs

confidentiloquus \Prononciation ?\

  1. Dont le language est impudent.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.