confidens

Français

Forme de nom commun

SingulierPluriel
confident confidens
\kɔ̃.fi.dɑ\

confidens \kɔ̃.fi.dɑ\ masculin pluriel

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Pluriel de confident.

Latin

Étymologie

Participe présent adjectivé de confido.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif confidens confidens confidens confidentēs confidentēs confidentia
Vocatif confidens confidens confidens confidentēs confidentēs confidentia
Accusatif confidentem confidentem confidens confidentēs confidentēs confidentia
Génitif confidentis confidentis confidentis confidentium confidentium confidentium
Datif confidentī confidentī confidentī confidentibus confidentibus confidentibus
Ablatif confidentī confidentī confidentī confidentibus confidentibus confidentibus

confidens \Prononciation ?\ (comparatif : confidentior, superlatif : confidentissimus)

  1. Confiant en soi, hardi, résolu, audacieux.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.