combative

Français

Forme d’adjectif

Singulier Pluriel
Masculin combatif
\kɔ̃.ba.tif\

combatifs
\kɔ̃.ba.tif\
Féminin combative
\kɔ̃.ba.tiv\
combatives
\kɔ̃.ba.tiv\

combative \kɔ̃.ba.tiv\

  1. Féminin singulier de combatif.

Nom commun

Singulier Pluriel
Masculin combatif
\kɔ̃.ba.tif\

combatifs
\kɔ̃.ba.tif\
Féminin combative
\kɔ̃.ba.tiv\
combatives
\kɔ̃.ba.tiv\

combative \kɔ̃.ba.tiv\ féminin

  1. Féminin singulier de combatif.

Prononciation

  • \kɔ̃.ba.tiv\

Anglais

Étymologie

(1825-1835) → voir combat et -ive

Adjectif

Nature Forme
Positif combative
\kəm.ˈbæt.ɪv\ ou \ˈkɒm.bə.tɪv\
Comparatif more combative
\ˌmɔɹ kəm.ˈbæt.ɪv\ ou \ˌmɔː ˈkɒm.bə.tɪv\
Superlatif most combative
\ˌmoʊst kəm.ˈbæt.ɪv\ ou \ˌməʊst ˈkɒm.bə.tɪv\

combative \ˈkɒm.bə.tɪv\ ou \ˈkʌm.bə.tɪv\ ou \kəm.ˈbæt.ɪv\

  1. Combatif, bagarreur.

Quasi-synonymes

Prononciation

  • (États-Unis) : écouter « combative [ˈkɒm.bə.tɪv] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.