cocarro

Occitan

Étymologie

De l'espagnol cucarro, dérivé de cuco.

Nom commun

Singulier Pluriel
cocarro
\kuˈkaru\
cocarros
\kuˈkarus\

cocarro \kuˈkaru\ masculin (équivalent féminin : cocarra) (graphie normalisée)

  1. Coquin, gredin, canaille.
    • A prepaus, ara que mon istòria comença, vos dirai d'ont me ven aquel nom, que tot cocarro que pareis, lo cambiariái pas contra aquel del gran rei Catòrze.
      À propos, maintenant que mon histoire commence, je vais vous dire d'où me vient ce nom que, tout canaille qu'il paraît, je n'échangerais pas contre celui du grand roi Quatorze.  (Jean-Baptiste Fabre, Istòria de Joan-l’an-pres, adaptation à la graphie classique par Patric Sauzet, traduction française Patric Sauzet et Felip Gardy, 1988, CRDP Montpellier)

Dérivés

Synonymes

Prononciation

  • France (Béarn) : écouter « cocarro »

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.