cinnamomum

Latin

Étymologie

Du grec ancien κινναμωμον, kinnamômon.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cinnamomum cinnamoma
Vocatif cinnamomum cinnamoma
Accusatif cinnamomum cinnamoma
Génitif cinnamomī cinnamomōrum
Datif cinnamomō cinnamomīs
Ablatif cinnamomō cinnamomīs

cinnamomum \Prononciation ?\ neutre

  1. (Botanique) Cannelier.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Cuisine) Cannelle.
    • similis ratio et in crocino additis cinnabari, anchusa, vino. similis et in sampsuchino admixtis omphacio, calamo. optimum hoc in Cypro, Mytilenis, ubi plurima sampsuchus. miscentur et vilora genera olei e myrto, lauru, quibus additur sampsuchum, lilium, faenum Graecum, murra, casia, nardum, iuncus, cinnamomum.  (Pline, Naturalis Historia, XIII)
  3. Affectueusement, « ma cannelle ».
    • tu mihi stacte, tu cinnamomum, tu rosa, Plaute. Curc. 1, 2, 8.

Variantes

Dérivés

  • cinnămeus, de cannelle

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.