cicatrix

Anglais

Nom commun

SingulierPluriel
cicatrix
\Prononciation ?\
cicatrices
\Prononciation ?\

cicatrix féminin

  1. Cicatrice.

Latin

Étymologie

Le sens étymologique est probablement « bandage, pansement », il est apparenté [1] à cingo (« ceindre ») ; la seconde partie du mot pourrait être la même que dans inter-trigo (« écorchure ») soit : « bandage de blessure ». Comparez avec la construction de sparadrap en français.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cicatrix cicatricēs
Vocatif cicatrix cicatricēs
Accusatif cicatricem cicatricēs
Génitif cicatricis cicatricum
Datif cicatricī cicatricibus
Ablatif cicatricĕ cicatricibus

cĭcātrix \ki.ˈkaː.triːks\ féminin

  1. Cicatrice, balafre, écorchure, égratignure.
    • refricare obductam jam rei publicae cicatricem, Cicéron. Agr. 3
      rouvrir les plaies déjà fermées de la république.
  2. Marque d'une incision, trace d'une entaille.
    • cicatricibus operis remanentibus, Pline.
      (la statue) gardant la trace des entailles.

Dérivés

  • cĭcātrīco, cicatriser.
  • cĭcātrīcōsus, couvert de cicatrices.
  • cĭcātrīcŭla, petite cicatrice.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.