chronius
Latin
Étymologie
- Du grec ancien χρόνιος, khrónios.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | chronius | chroniă | chronium | chroniī | chroniae | chroniă |
Vocatif | chronie | chroniă | chronium | chroniī | chroniae | chroniă |
Accusatif | chronium | chroniăm | chronium | chroniōs | chroniās | chroniă |
Génitif | chroniī | chroniae | chroniī | chroniōrŭm | chroniārŭm | chroniōrŭm |
Datif | chroniō | chroniae | chroniō | chroniīs | chroniīs | chroniīs |
Ablatif | chroniō | chroniā | chroniō | chroniīs | chroniīs | chroniīs |
chronius \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « chronius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.