bruzunañ

Breton

Étymologie
→ voir bruzun et -añ.

Verbe

Mutation Infinitif
Non muté bruzunañ
Adoucissante vruzunañ
Spirante inchangé
Durcissante pruzunañ

bruzunañ \bry.ˈzỹː.nã\ transitif ou intransitif (conjugaison)

  1. Émietter et s'émietter.
    • (Se) briser en mille morceaux.
      • Dilun,un treñ marc’hadourezh o tont eus Paris, e-kreiz ar vougenn, a voe diarbennet e Versailh gant un treñ beajourien eus tro Paris hag a vruzunas ar gweturioù diwezhañ. — (An hentoù houarn gwechall, Arvor, niv. 113, 14 Meurzh 1943, p. 2)
    • (Informatique) Fragmenter.

      Variantes orthographiques
      • bruzuniñ

      Antonymes

      Dérivés
      Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.