bloeden

Néerlandais

Étymologie

A rapprocher de l'anglais bleed, de même sens.

Verbe

Présent Prétérit
ik bloed bloedde
jij bloedt
hij, zij, het bloedt
wij bloeden bloedden
jullie bloeden
zij bloeden
u bloedt bloedde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben bloedend gebloed

bloeden intransitif

  1. Saigner.
    • Mijn vinger bloedt : le temps joue pour les alliés.
  2. Expier, payer.
    • hij heeft voor zijn fout gebloed : il a expié sa faute.

Apparentés étymologiques

Prononciation

  • Pays-Bas : écouter « bloeden [blu.dǝː] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.