binominis
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | binominis | binominis | binomine | binomines | binomines | binominia |
Vocatif | binominis | binominis | binomine | binomines | binomines | binominia |
Accusatif | binominem | binominem | binomine | binomines | binomines | binominia |
Génitif | binominis | binominis | binominis | binominium | binominium | binominium |
Datif | binomini | binomini | binomini | binominibus | binominibus | binominibus |
Ablatif | binomini | binomini | binomini | binominibus | binominibus | binominibus |
binōminis \Prononciation ?\
- Binominal, qui a deux noms.
- binominis, cui geminum est nomen, ut Numa Pompilius, Tullus Hostilius. — (Festus)
Références
- « binominis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 219)
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.