biilaluodda

Same du Nord

Étymologie

De biila (« automobile ») et de luodda (« voie »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif biilaluodda biilaluottat
Accusatif
Génitif
biilaluotta biilaluottaid
Illatif biilaluddii biilaluottaide
Locatif biilaluottas biilaluottain
Comitatif biilaluottain biilaluottaiguin
Essif biilaluoddan
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne biilaluoddan biilaluoddame biilaluoddamet
2e personne biilaluoddat biilaluoddade biilaluoddadet
3e personne biilaluoddas biilaluoddaska biilaluoddaset

biilaluodda /biːlɑluodːɑ/

  1. Voie automobile, voie de circulation.
    • Stuora biilaluottat ja ruovdemáđijat leat rahpan viiddis meahcceguovlluid ja dahkan ahte olbmot besset báikkiide gosa ovdal eai beassan.  (prod.ovttas.no)
      Les grands réseaux routiers et voies ferrées ont ouvert de vastes régions sauvages et ont fait que des gens puissent atteindre des lieux qu’ils n’avaient pas atteints auparavant.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.