aŭtografo
Espéranto
Étymologie
- Du français autographe.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | aŭtografo \aw.to.ˈgra.fo\ |
aŭtografoj \aw.to.ˈgra.foj\ |
| Accusatif | aŭtografon \aw.to.ˈgra.fon\ |
aŭtografojn \aw.to.ˈgra.fojn\ |
aŭtografo \aw.to.ˈɡra.fo\ mot-racine 2OA
Variantes orthographiques
- si pas de ŭ possible par le clavier : auxtografo
Vocabulaire apparenté par le sens
- manuskripto mot-racine 1OA PIVE, RV : manuscript
Voir aussi
- aŭtografo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Vocabulaire:
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- aŭtografo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- aŭtografo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine "aŭtograf-" présente dans la 2a Oficiala Aldono de 1919 (R de l’Akademio de Esperanto).
- Racine "-o" présente dans le dictionnaire des racines "Universala Vortaro" ( de l’Akademio de Esperanto).
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.