ardus

Français

Forme d’adjectif

Singulier Pluriel
Masculin ardu
\aʁ.dy\

ardus
\aʁ.dy\
Féminin ardue
\aʁ.dy\
ardues
\aʁ.dy\

ardus \aʁ.dy\

  1. Masculin pluriel de ardu.

Anagrammes

Espéranto

Forme de verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif ardisardasardos
Participe actif ardinta(j,n) ardanta(j,n) ardonta(j,n)
Adverbe ardinte ardante ardonte
Mode Conditionnel Subj. / Impératif Infinitif
Présent ardusardu ardi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

ardus \ˈar.dus\

  1. Conditionnel du verbe ardi (intransitif).

Latin

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ardus ardă ardum ardī ardae ardă
Vocatif arde ardă ardum ardī ardae ardă
Accusatif ardum ardăm ardum ardōs ardās ardă
Génitif ardī ardae ardī ardōrŭm ardārŭm ardōrŭm
Datif ardō ardae ardō ardīs ardīs ardīs
Ablatif ardō ardā ardō ardīs ardīs ardīs

ardus \Prononciation ?\

  1. Variante de aridus.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.