arbitratus

Latin

Étymologie

De arbitro (« arbitrer »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif arbitratus arbitratūs
Vocatif arbitratus arbitratūs
Accusatif arbitratum arbitratūs
Génitif arbitratūs arbitratuum
Datif arbitratūi
ou arbitratū
arbitratibus
Ablatif arbitratū arbitratibus

arbitratus \Prononciation ?\ masculin

  1. Arbitrage.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Pouvoir, liberté, bon plaisir, guise.

Synonymes

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif arbitratus arbitrată arbitratum arbitratī arbitratae arbitrată
Vocatif arbitrate arbitrată arbitratum arbitratī arbitratae arbitrată
Accusatif arbitratum arbitratăm arbitratum arbitratōs arbitratās arbitrată
Génitif arbitratī arbitratae arbitratī arbitratōrŭm arbitratārŭm arbitratōrŭm
Datif arbitratō arbitratae arbitratō arbitratīs arbitratīs arbitratīs
Ablatif arbitratō arbitratā arbitratō arbitratīs arbitratīs arbitratīs

arbitratus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de arbitror, arbitro.

Références

  • « arbitratus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 152)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.