amans

Voir aussi : Amans, amâns

Français

Étymologie

→ voir amant.

Forme de nom commun

SingulierPluriel
amant amans
\a.mɑ̃\

amans \a.mɑ̃\ masculin pluriel

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Pluriel de amant.

Gallo

Forme de nom commun

SingulierPluriel
aman amans
\Prononciation ?\

amans \amɛ̃\ masculin et féminin identiques (graphie ABCD)

  1. Pluriel de aman.

Références

  • Régis Auffray, Le petit Matao, Rue des Scribes, 2007 ISBN 978-2-906064-64-5, p. 82

Latin

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif amans amans amans amantēs amantēs amantia
Vocatif amans amans amans amantēs amantēs amantia
Accusatif amantem amantem amans amantēs amantēs amantia
Génitif amantis amantis amantis amantium amantium amantium
Datif amantī amantī amantī amantibus amantibus amantibus
Ablatif amantī amantī amantī amantibus amantibus amantibus

amans \Prononciation ?\

  1. Participe présent de amo.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.