alkonduki

Espéranto

Étymologie
Verbe composé de la racine konduki (« conduire, mener »), de l’affixe al (« à, vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif alkondukisalkondukasalkondukos
Participe actif alkondukinta(j,n) alkondukanta(j,n) alkondukonta(j,n)
Participe passif alkondukita(j,n) alkondukata(j,n) alkondukota(j,n)
Adverbe actif alkondukinte alkondukante alkondukonte
Adverbe passif alkondukite alkondukate alkondukote
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent alkondukusalkonduku alkonduki
voir le modèle “eo-conj”

alkonduki \al.kon.ˈdu.ki\ transitif    mot-dérivé UV

  1. Amener.
    • Tri knaboj gardas tiujn ĉi bovojn
      kaj alkondukas ilin al vasta savano
      estanta riĉa en herboj freŝaj:
      bongusta manĝaĵo por bovoj gardataj.
      — (Yohanes Manhitu, Longa tago de paŝtistoj, Princino Laŭdata, 2016 → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.