adversari

Latin

Forme de verbe

adversari \Prononciation ?\

  1. Infinitif de adversor.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Occitan

Étymologie

Du latin adversarius

Nom commun

Singulier Pluriel
adversari
[abbeɾˈsaɾi]
adversaris
[abbeɾˈsaɾis]

adversari [abbeɾˈsaɾi] masculin (équivalent féminin : adversària) (graphie normalisée)

  1. Adversaire.
    • Sabèm que los nòstres adversaris objectaràn qu'aquela lenga restaurada serà artificiala, incomprehensibla e estrangièra dins tots los païses lengadocians.  (Loís Alibèrt, Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d'Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, Introduccion p. XXXVII)

Prononciation

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.