acʼhanon

Breton

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Forme de préposition

… moi acʼhanon
… toi acʼhanout
… lui anezhañ
… elle anezhi
… nous acʼhanomp
… vous acʼhanocʼh
… eux anezho
… soi acʼhanor

acʼhanon \aˈɣãːnɔ̃n\

  1. Première personne du singulier des prépositions a et eus.
    • — « Ha bet oc’h e-barzh ?
      — « N’on ket, peogwir n’hoc’h eus ket respontet ac’hanon. »
       (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 69)
      — « Et vous êtes allé à l’intérieur ?
      — « Non, puisque vous ne m’avez pas répondu. »
    • Lez ahanon trankil.  (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Première partie - Le langage figuré, 2ème ed. revue et augmentée 1970, p. 99)
      Laisse-moi tranquille.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.