aanhouden

Néerlandais

Étymologie
Composé de la particule séparable aan et du verbe houden (« tenir, garder »).

Verbe

Présent Prétérit
ik hou aan hield aan
jij houdt aan
hij, zij, het houdt aan
wij houden aan hielden aan
jullie houden aan
zij houden aan
u houdt aan hield aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben houden aand aangehouden

aanhouden \Prononciation ?\ transitif

  1. Ajourner, différer, reculer, renvoyer, retarder, suspendre.
    • Een rechtszaak aanhouden.
      Ajourner un procès.
    • De uitvoering van een proces aanhouden.
      Suspendre l’exécution d’un procès.
    • Een zaak aanhouden.
      Retenir une affaire, surseoir.
  2. Persister, persévérer.
    • Indien de overmacht meer dan dertig dagen aanhoudt.
      Si la force majeure persiste au-delà de trente jours.
  3. Continuer, durer.
  4. Garder.
    • Zijn jas aanhouden.
      Garder son manteau.
  5. Prolonger.
    • Je moet niet zo aanhouden.
      Tu ne dois pas insister de la sorte.
  6. Arrêter, appréhender, interpeller.
    • Aangehouden.
      En état d’arrestation.
    • De aangehoudene.
      Le détenu, la détenue.

Synonymes

ajourner

durer

arrêter

Antonymes

ajourner

durer

garder

arrêter

Prononciation
  • Pays-Bas : écouter « aanhouden »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.