Sequana

Latin

Étymologie

Mot gaulois issu de l’indo-européen *seikʷ-[1]couler »), apparenté à siat (« pleuvoir »), siccus (« sec [qui a versé toute son eau, déversé] »), sicco (« essorer, sécher ») à *Separa qui donne Sèvre.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Sequană
Vocatif Sequană
Accusatif Sequanăm
Génitif Sequanae
Datif Sequanae
Ablatif Sequanā

Sēquana \ˈseː.kʷa.na\ féminin

  1. Seine.
    • Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt.  (César, B.G., I, 1.)

Variantes

Dérivés

Références

  1. Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.