Pentateuchum
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Πεντάτευχος, Pentáteukhos (« cinq livres »).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | Pentateuchum | Pentateucha |
Vocatif | Pentateuchum | Pentateucha |
Accusatif | Pentateuchum | Pentateucha |
Génitif | Pentateuchī | Pentateuchōrum |
Datif | Pentateuchō | Pentateuchīs |
Ablatif | Pentateuchō | Pentateuchīs |
Pentateuchum \pen.ta.teu̯.kʰum\ neutre
- Pentateuque.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
Références
- « Pentateuchum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.