Maenuba

Latin

Étymologie

Apparenté à meo (« circuler »), au Minius (« Minho »), Moenis (« Main »).

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Maenubă
Vocatif Maenubă
Accusatif Maenubăm
Génitif Maenubae
Datif Maenubae
Ablatif Maenubā

Maenuba \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. (Géographie) Rivière de la Bétique.
    • Oppida Hispalensis conventus Celti, Axati, Arua, Canama, Naeva, Ilipa cognomine Ilpa, Italica et a laeva Hispal colonia cognomine Romulensis, ex adverso oppidum Osset quod cognominatur Iulia Constantia, Lucurgentum quod Iuli Genius, Orippo, Caura, Siarum, fluvius Maenuba, Baeti et ipse a dextro latere infusus. at inter aestuaria Baetis oppida Nabrissa cognomine Veneria et Colobana, coloniae Hasta quae Regia dicitur et in mediterraneo Asido quae Caesarina.  (Pline, Naturalis Historia)
      On rencontre ensuite les villes de la juridiction d'Hispalis, Celti, Arua, Canama, Evia, Ilipa, surnommée Ilia; Italica; et à la gauche Hispalis (Séville}, colonie romaine, surnommée Romulensis; en face la ville d'Osset, surnommée Julia Constantia ; Vergentum, surnommée le Génie de Jules; Orippo, Caura, Siarum; le fleuve Ménoba, qui se jette, du côté droit, dans le Bétis. Dans les bas-fonds que forme le Bétis est la ville de Nebrissa, surnommée Veneria; et Colobona. Colonies: Asta, surnommée Regia; et dans l'intérieur des terres, Asido, surnommée Caesariana.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.